عبور از پرخوری با یک تماس تلفنی
مدتهاست که درک کردم. ، برای افراد پرخور ، یکی از بدترین ترسها، ترس از گرسنگی و در تگنا قرارگرفتن است.. ارتباط بین گرسنگی جسمی و خلا روحانی وجود دارد ، گرسنگی احساس ناامیدی را تحریک می کند که قبل از oA برای من سم‌مهلکی بود. اکنون که پرهیز دارم . بردار دوقلو آن ولع مصرف ، به سادگی خود را شبیه گرسنگی نشان می دهد
اشتیاق یک خواسته فوری است – درخواست شجاعانه برای کاری کردن . هنگامی که ولع مصرف به ذهن خطور می کند ، می تواند به یک اجبار ، یک تحریک دائمی ، ناهوشیاری از واقعیت ، صدای دستوری سمج تبدیل شود که ذهن را قانع کند تا فقط لذت عمل اعتیاد آور را بخاطر بسپارد ، هیچ یک از عواقب وخیم آن را نشان نمی دهد .
اما گاهی ، یک ولع مصرف می تواند یک یادآوری برای استفاده از یک منبع نیرو باشد که بسیار قوی تر از هر اصرار ، تمایل یا فکر است. پرخوران می توانند با دشمن خود روبرو شوند و از معجزه روزانه سه بار یا بیشتر غذا خوردن لذت ببرند. *هر بار که انتخاب درستی انجام می دهیم ، ارزش یادگیری صبر را پیدا می کنیم* . به تأخیر انداختن ولع ؛ هدف از خوردن غذای کافی و نه بیشتر و نه کمتر را دنبال کنیم – و در این روند رشد روحانی کنیم.
هنگامی که در پرهیز هستم ، هنگامی که بیش از حد احساساتی ، استرسی یا بیش از حد مشغول می شوم ، درک کردم که بیشتر در معرض اشتیاق قرار دارم. هنگامی که در شعاع روحانی قرار دارم و از تعادل روزمره بیرون نرفتم و به درون خود سری می زنم، انرژی محافظت روحانی است که ایمان من به یک نیروی برتر را ایجاد کرده است.
من یک بیماری دارم که برای جلوگیری از مشکلات رفتارهای قدیمی به آگاهی نیاز دارد. من بهبودی دارم که نیاز به تماس آگاهانه روزانه با یک نیروی برتر / انرژی / خدایی دارد که مرا آماده می کند و مرا دعوت می کند تا از جسمانیت خود فراتر رفته و وارد دنیایی از ارتباط ، خوش بینی و پذیرش مسالمت آمیز بیماری خود شوم – بیماری که به قیمت پذیرش تبدیل شد به یک تجربه زیبای زندگی جایگزین شد بنابراین ، وقتی اشتیاق را تجربه می کنم ، می توانم بیش از حد واکنش نشان دهم و به آن تسلیم شوم (همانطور که قبلاً بارها این کار را کردم) ، یا می توانم بخاطر بسپارم که اقرار من به ناتوانی درمورد غذا باعث شد من جزیی از پرخوران تبدیل شوم و سرانجام به این دنیای روحانی ، که مزایای آن بسیار فراتر از لذت زودگذر است که یک لقمه غذا می تواند ارائه دهد.
هرچه دومی را بیشتر انتخاب کنم ، شخصی که قرار بوده باشد باشم ، نزدیکتر می شوم به کسی که می تواند برای هم پرخوران و هم خود مفید باشد.
– نیل آر. ، بالتیمور ، مریلند ایالات متحده آمریکا
ترجمه از نشریه راه زندگی
